1. 1.
    0
    bana tekrar görüntü geldiğinde antremana sırtımı dönmüş bi vaziyetteyim, ama kendime gelmemi sağlayan sanırım insanların antreman sırasındaki bağrışları. neyse etrafa bakıyorum, halısaha içindeyiz ve sebepsizce şunları düşünmeye başlıyorum;
    -burdan nasıl çıkabilirim?
    -tel örgüleri geçince ne tarafa gitmeliyim?
    -soyunma odalarının yeri orası mıydı?
    -ben neden burdayım?
    -basket salonu orda değildi
    vs vs saçma sapan fikirler geçiyor aklımdan. ama düşündüğüm en mantıklı şey de bi sarsıntı geçirdiğimi farketmem oldu. okulda öğrendiklerime dair ufak bi kaç soru sordum kendime cevabını da verebildim, o zaman fazla sorun yok dedim ve dediğim gibi sahne yine karardı.
    ···
   tümünü göster