0
sevgili günlük,
bugün kalktım. elimi yüzümü yıkadım. aileme ' günaydın efendim. bugün nasılsınız ' diye kibarca sordum. bana 'asıl sana günaydın. biz çok iyiyiz. ya sen dediler. bende onlara teşekkür ederim, diye kibarca yanıt verdim.
o da neydi kahvaltı zamanımız gelmişti. kahvaltıya oturmak elbetteki uzun sürmüştü, ilk önce aile büyüğümüz olarak babamın oturmasını beklemeliydik. babam bi kaza sonucu bir elini ve iki ayağını kaybetmişti. haliyle masaya tek eliyle ulaşabilmesi epey zaman alıyordu. ve çok gururlu bi adam olduğu için de asla yardm kabul etmezdi. Bu halini video ya çekip 'yeteneksizsiniz'e yollasak rakibin olmaz diye takıldm babama, o da gözkırpıp kerata seni ehe heh dedi. babam espiirilerime çok gülerdi. bir gün stand up çı olmam enn büyük arzusuydu onun , bana : ' doktor olup 2 ayak ve bi el diktikten sonra, stand up çı olmazsan bunun hakkını kime ödeyebilirsin, bu ince espilerinle ' demişti. o günden sonra anlamıştm çok çalışmam gerektiğinii...
babamın masaya oturması on dakika kadar bi vaktimizi almıştı. sonra masadaki yerime ben de oturdum . Tanrıım o da neydi. annem yumurtayı rafadan sevdiğimi bildiği halde , yumurtamı çok haşladımıştı. Ohh noo!! dedim. b-b-buu çok ilginçti. ters giden bir şeyler vardı diye düşündüm kafamı hemen anneme çevirdim. evet yavaş yavaş parçalar bütünleşiyordu. annem kırmızı olan saçlarını sarıya boyamıştı. bu her şeyi açıklıyordu. anneeeeeem hamileydi. gözlerimdek yaşlara hakim olamadım. masanın örtüsünü çekip kağıyı hızla çarptım. evden dışarıya atmalıydım kendimi. bavulumu hazırladım. 2 hırka bi tane de metallica tişörtümü koydum bavuluma. kot pantalon giymemin daha akıllıca oldugunu düşündüm, kirlenmesi daha uzun sürerdi.
sonra hemen en iyi kankamın evine gitmenin iyi bi fikir olacağını düşündüm. ama o da neydi onun da annesi saç rengini değiştirmişti. tam kapıyı çarpıp oradan da ayrılacakken , 'heey seni şaşkın' bugün saç değiştirme günü, okul aile birliğinde böyle bi karara vardık dedi ayten teyze. ahh her şey aydınlanmıştı. neden bu kadar sabırsızdım.
hemen gidip annemin ellerini öptüm. annaaaaaaaaaaam dedim . güneş saçlı anam .
babamda bu çocuk okur dedi. tek eliyle çıplayıp sırtımı okşadı. hadi şimdi kereta odana çıkıp ders çalış dedi. tamam dedim. ama yorgunluktan uyuya kalmıştım.
yani işin özü sevgili günlük: acele karar her şeye zarar
Tümünü Göster