1. 426.
    +1
    öğrenciyken bir fransız galericiye sattığım tablolarımın parasıyla yaşıyordum. sanki bugünlerin geleceğini tahmin etmiş gibi kuruşuna dokunmamıştım. en azından yeni resimleri tamamlayana kadar beni idare ederdi. ucuz yemek ve içkiyle yetinmeyi öğrenmitim. akşama kadar uyuyor, birkaç saat resim yapıyor, gün ağırana kadar kaygı krizlerine giriyor ve içtiklerimin etkisiyle zor da olsa sızıyordum.
    ···
   tümünü göster