1. 26.
    +2
    Bizimkileri lisenin bahçesine bıraktıktan sonra koşarak bizim evin bulunduğu sokağa gittim panpalar. Apartmandakilerin,sokaktakilerin yardıma ihtiyaçları vardı. Araba farlarında yolun karşısından gelen çocukluk arkadaşımı gördüm..Ve onu ilk defa ağlarken gördüm beyler, depremden sonra evinden çıkıp koşarak bizim evin bulunduğu sokağa gelmiş. Orada herkese beni ve ailemi sormuş fakat kimse çıktığımızı söylememiş. Kanka çıkamadınız sandım dedi ve sarıldı boynuma..Bir arkadaşını, yakınını,onu bırak hayatta en nefret ettiğin insanı görsen bile depremden sonra ,ona sarılıp yaşadığı için dua ediyosun Panpa.. Deprem olayı böyle bişeymişki o zamanlar insan olan insanları birbirine yakınlaştırdı..
    ···
   tümünü göster