ibretlik güneydoğu asker hikayesi

beyler gözümü bi açtım diyarbakır 146 yataklı askeri hastanesindeyim... ayağı toplamışlar ama yara yerinde hani köpeklerin ayağının arkasında mahmuz olur ya öyle bi çıkını var... bi yandan sarıgda tabi ayak... işaret parmağı uzunluğunda 2 parmak kalınlığında bi sac parçası girmiş topuğuma tam eklem yerine... aşırı kan kaybından az daha ölüyomuşum... önceki hikayemde de anlatmıştım benim vücutta kan fazlası var...

(bkz: ibretlik hikaye binler koşun)

o kurtarmış beni yani... yoksa başkası olsa morttu... gözümü bi açtım hemşire orda kımıl kımıl serumla falan oynuyo... ayıldığımı görünce doktoru çağırdı... doktor geldi gözlerime falan baktı böyle... öldümmü demişim nedense artık... doktor güldü bi... yok lan maşallahın var aslan gibisin... senin yerinde başkası olsa çoktan ölmüştü, sende nası bünye varsa artık aslan gibisin biz bişey yapmadan kendi kendine kurtuldun dedi... halbuki nerde bana verdiklerin kanın haddi hesabı yokmuş... zaten ben ayılana kadar 4 gün geçmiş...