beyler çağdaş yaşam derneği hikayem

o yaşlarda aile yanından uzaklaşmak bilmem herkese koyar mı ama bana çok koymuştu. fakat istanbul'da kalmanın, ve kerameti kendinden menkul sıradan devlet liselerinde tedrisat görmenin geleceğimi nasıl karanlıklaştıracağını az buçuk o yaşlarda dahi kestirebiliyordum. (bu arada bu tür liselerde okuyanları tenzih ederim). aileden uzak kaldığım ve hiç alışık olmadığım bir akdeniz ikliminde yeni bir okula başladığım için yalnızlık duyuyordum. zaten yanlarında kaldığım dayımlarda yengemin negatif bakışlarını sürekli üstümde hissediyordum. siz siz olun akraba makraba diye ilerde çocuğunuzu kardeşinizi yakından bir ailenin evine göndermeyin. kardeş evi de olsa o çocuk orda istenmez. çok basit ve çok doğal bir nedeni vardır; siz onlardan değilsinizdir. en azından bizde böyle olmuştu.