beyler hikayemi anlatacağım okurmuyuz

ama bizim cebimize giren bişey yok haliyle
sonra adamlar paranın en az yarısını hocaya elden veriyorlar ,geri kalan paranın yarısını zarflara koyup çıkarken bize veriyorlar,son parçayıda mahalledeki fakir fukaraya dağıtıyorlar

kapıdan ilk önce bekir hoca çıkar ve demir kapıya iner
ardından antre kapıda bekleyen adam çıkan her talebeye bir zarf verir
talebe aşağı iner, demit kapıda bekleyen bekir hoca gelen her talebeden zarfları geri alır
zarfların ağzını kapatırdı bazıları o zaman kaçarı yok para bekir hocada
ama bazen zarf açık olduğunda içinden tırtıklamaya çalısırdık ama nafile bu seferde ilk gelen zarfı sayardı bin
herkeze aynı para verilmesi lazım ,birinde dengesizlik olursa zütten giber
organizasyon yapacak ortamda pek yok paralar bekir hocada ,bizim ağzımızda küfür, cenaze evinde bir huzur ,bekir hocada sinsi gülümseme
kabristandaki ne alemde allah bilir, kirli bir oyunun parçası olup ,yediklerimizi yanımıza kar sayan muallaklerdik aslında
belki ben yanacağım,ama umarım yanerken bekir hocada yakınımda olur, olurki ona baktığımda aldığım haz bana acımı unutturur
karını gibeyim bekir hoca