nereye varacağını bilemediğim bir hayat

istanbul'a geldim bizimkiler sordu noldu naptn fln ama onlara silahtan filan bahsetmedim. dedim reyiz arkadaşım çıktı hallettik. aylığımı büyük ölçüde harcadığım için 1 hafta içinde dımdızlak kaldım. kantinciyle aram iyi olduğundan kontörü veresiye alabiliyodum. onun dışında minimaslist yaşayıp bir yere çıkmıyodum. lan özel okula imkanları zorlayarak gitmek kadar taktan bişey yok. arkadaşların hadi gel şuraya gidiyoruz yemek yiycez fln dediğinde sen hasta taklidi yapmak zorunda kalıyosun, gelemem dersim işim var demek zorunda kalıyosun. memleketten de doğru düzgün birşey gelmiyor. yaşadığım hayat aynen şu. sabah kalk telefonla konuş, bilgisayar başında vakit geçir, hafta sonları da dayınlara git 10 yaşındaki oğluyla ilgilen, sinemaya zütür vs vs. bir de ayda 1 ya da 2 ayda bir kızın yanına git gel. gördüğüm zaman 3-5 dayım da veriyodu ama çoğu zaman evde olmuyordu. bölüm dersleri süper, çünkü bölüme çok severek gelmişim ama sayısal dersler 0 amk. matematik fln. altta kaldı bikaç ders geldik 3. sınıfa.