beyler dağıtım yerim yüksekovaya düştü

@1 ulan yannan kafalı kendimden örnek vereyim

2009 ramazan'ın ortalarında sırt ağrısıyla hastaneye gittim gözlerimden yaş gelicek kadar sırtım ağrıyordu. omurgada yamukluk var denilip geri gönderildim. yamukluğun kas spazmı yaptığı söyleniyordu.

izmir şifa hastanesinde 6 kasım 2009da (22ci yaş günümde) testis kanseri tanısı konuldu. testislerimden biri şişmiş ve ağrıyordu. aynı gün ailemden sadece babam ve yanımızda senelerdir çalışan bir elemanımızın haberi olarak ameliyat oldum. birde sevgilim. sol testisim alındı. eve gittiğinde annenin suratını o halde görmek nasıl bişey biliyormusun? (bazı kendini bilmez binler çıkar diye söylüyorum cinsel olarak bir etkisi yok bir tanesinin alınmasının hala dengesiz biri çıkarsa alayını gibebilirim.)

ilk etapta 4 ünite kemoterapi gördüm. haftanın 5 günü günde 6 saat damarlarından hiçte masum olmayan ilaçların geçtiğini bilmek nasıl bir duygu biliyormusun huur cocugu? 15 gün sonra saçlarının dökülmeye başlayacağını bilmek nasıl bi duygu biliyormusun? saçların dökülünce ufak çocukların annelerine seni göstermesi nasıl bişey biliyormusun bin kurusu? i̇laçlar yüzünden hiç yemek yiyememenin nasıl kötü bişey olduğunu biliyormusun? 2 ayda 15 kilo vermek, herkesin sana ölücek gözüyle bakması nasıl bişey biliyormusun? kemoterapim bitti. saçlarım çıktı herşey bitti iyileştim derken;

sırt ağrıma sebep olan omurga etrafındaki lenflerde tümör olduğu (bu tümörlerin varlığı biliniyordu ama gereken ameliyat öncekine oranla çok daha büyük ve riskli olduğundan kemoterapiyle vücudun kendisi atması beklenildi) Bu arada omurgamın yamuk çıkması röntgenlerde ağrıdan dolayı dik duramadığımdan çıktı. bu tümörlerin ölü doku olarak orada kaldığını tomografi sonucu öğrendim. doktorum dedi ki

-ameliyat olacaksın ali.(doktor)
-olmazsam ne olur hocam?
-ölü dokular yine hastalığının nüksetmesine sebep olabilir.(doktor)
-peki nasıl bir ameliyat bu?
-biraz riskli ama aile dostunuzmuş heralde necmettin bey?(i̇zmirde ünlü bir doktor-ege üni'de kürsüsü var)(doktor)
-evet aile dostumuz.
-çok iyi ameliyatı o yapsın.(doktor)
-ne zaman giriyorum?
-2 gün sonra uygunmudur?(doktor)
-benim için her zaman uygun yeterki kurtulayım
-tamam ailene söyle 3 ünite kan alsınlar kan bankasından. birde riskli bir ameliyat ali haberin olsun. dedi

bunlar konuşulurken bu arada ben evdekilere nasıl anlatıcam yine ameliyat olucağımı diye düşünüyorum...

1 şubat 2010'da ameliyata girdim 8şubatta taburcu oldum. ameliyatta sol böbreğimde de tomografide diğer tümörlerle üst üste durduğu için fark edilmeyen ana damar üzerinde bir tümör daha bulunmuş. tam 8 saat lan huur cocugu. ameliyat 8 saat sürdü. 2 ünite kan kullanmışlar. aileni öyle bi ameliyata girerken arkanda bırakmak onlar üzülmesin diye onları rahatlatmak için züt korkusu olduğu halde suratlarına gülmek, sevgilin içten içe ağlarken bişey diyememek nasıl bişey biliyomusun?

bunlarıda atlattım herşey bitti derken doktor dediki;

-ali böbreğinde bulduğumuz tümörden dolayı garanti olması için 3 kür daha kemoterapi alacaksın.

aynı senaryolar tekrarlandı. bu arada artık kemoterapi ilaçlarından damarlarım sertleşmişti. i̇laçları almam 8-9 saat sürüyordu verdiği acıdan. normalde başlarda böyle bir acı yaşanmıyor. ancak damarlar sertleşince damar yolu her açılışında sanki kolunu kesiyorlar gibi acıyor. gerçi şimdi iyiyim. bana maliyeti ne oldu biliyormusun yannan kafalı;

40bin tl tedavim için kendi cebimden harcadım özel hastanede yapıldığı için. sadece ilaçlarımı devlet desteğiyle aldım. Durumum iyi şükürki. Sen kanser olsan yaşayabilecekmisin bunları huur cocugu? Tedavi olabilecekmisin kendi cebinden? Devlet hastanelerindeki Onkoloji servislerinin önünden hiç geçtinmi? 1 kere girdim hasta olmayan adam hasta olur orda.

ama inan verdiğim vergi zaten aldığım ilaçların %10'u değil. şimdi sadede gelelim huur cocugu. benmi daha çok hak ediyorum yaşamayı? senmi?