1. 126.
    0
    @113 panpa ne anlatayım ki.beraber büyümüştüm ben onunla.ilk buluşmamız ykm'deydi. küçük gazete parçası vardı 1 saat içinde okumadığım 1 cümle bile kalmamıştı.el ayak zıngır zıngır. bakıyordum suratına utanıyordum kafamı eğiyordum tekrar.onu kesiyordum o da aynısını yapıyordu. yanakları pembe.. ergeniz lan daha yaş 15..

    çok değer verdim ona. sevgilisi değil abisi oldum, babası oldum, erkek kardeşi oldum.. benimkinden çok daha zor bir hayat yaşıyor ailevi durumlar falan elimden geldiğince hertürlü destek olmaya çalıştım..

    ama yarım adım atmadan karşısındakinden 3 adım bekleyince olmuyor işte birşeyler yavaaaş yavaş kopup gidiyor senden. hele birde okul takuna farklı şehirlerde yaşıyorsanız bu durum çok daha kolay oluyor amk..
    ···
   tümünü göster