okan bayülgen

okan az önce izledim son konuşmanı. ve gözlerim doldu inanamazsın.
dışardan seni herkes kibirli, ukala, şöhretten başı dönmüş herşeyi kendine meşru gören daşşak malzemesi olarak kullanabileceği biri olarak görüyor. ancak aslında içinde başka biri var. bunu belki de çok az izleyicin görebiliyoruz.
bi kere sen hassas, ince ruhlusun. kırılmaktan korkuyor, kabuğuna çekilip farklı bir tepki mekanizması geliştirmeyi kendine uygun görüyorsun. bu şekilde belki de o bahsettiğin "insanların hakkında atıp tutan geri zekalılar"ın tuzağına daha az düşmeyi umut ediyorsun. ancak bazen patlıyor, gerçek kişiliğini gözler önüne seriyorsun (az önce yaptığın gibi)
bana göre senin o canlı yayına bağlanan kızı ve arkadaşlarını orada beklemeye kalkman bile ne kadar duygulu ve düşünceli olduğunun bir kanıtı.
ben bu entry'yi inci'den kovulma, eksilenme, inci'de şamar oğlanı olma hatta zütüncü nesillerden bile aşağı tutulma ihtimallerimi takmadan yazıyorum. okuyup okumayacağından da emin değilim. şayet okursan artık benden haberin var demektir.
sakın korkma okan bunları okuyup. "aman allahım saplantılı bir aşığım var kaçmalıyım ben" falan diye de düşünme öyle bir şey değil. ben sadece seni anladığımı, bir şekilde seni tanıdığımı ve az önce sözünü ettiğin sana göre bir arkadaşın türkiye'de var olduğunu bilmeni istedim ondan yazıyorum işte.
canını daha az sık. kulaklarını tıka lütfen.
destekçinim ve sen istediğin sürece de yanındayım.

nineler dedeleri giber

not: bu entry'mde hiçbir şekilde ironi yoktur. içimden ne gelirse onu yazdım.