meraba yurdumun kızları

geçen gideri olup geliri olmayan bi aplanın kucağına bıraktım popişimi, o da tabi oldukça memnundu halinden.. zati ben ne zaman biryerlere bıraksam bu meredi oralar bayram yeri, böle bi cümbüş bi mavilik hali. barış elçisi bilem olur benim zütten öyle insancıldır. lakin geçenlerde kendisine yapılan bir hadsizlik yüzünden içine kapandı, küçüldü, eski gürül gürül halinden eser kalmadı şerefsizim. az gelişik karşı cinsimin yerli yersiz kendimi askılık hissetmeme sebep olmasına alıştığım hatta zamn zaman hak verdiğim 'şey'e o akşam noktayı koydum. çoğumuz duymuş ve söylemiştir 'anammm'la başlayan içestissss cümleleri lakin bu sefer çıtasını yükseltti hayvan-oğlu. böyle baya bildiğin az sonra başına geleceklerden habersiz bi saaa bi solaa sallayaraktan yürüyordum, solda bir tekel sağda market üç-beş insanımsı ve ben. terliksi olan ters istikamette ağır ağır ilerlemekteydi, yaklaştıkça birşeylerin olabilitesini farkettim ancak yanımdan geçer gider düşüncesiyle umursamadım... o da ne (dadaaaa) bir ell, o nasıl hız o nasıl profesyonellik arkadaşş hangi ara eli kıvırdın benim kaseyi tuttun yokladın bıraktın gibtirip gittin seenn!? tabii döndüm hemen ağzıma ne geldiyse ama iş işten geçti, gitti dokunulmazlık bikere. kaçtı bu şerefsiz topuklar zütüne çarpa çarpa.

buradaki mesele feminist yaralarımdan ötedir. benim popoyu hiç görmedi muallak, karşıdan geliyordu.. yanlardan tahmin etti desek ne gezer bu huur çocuğunda o algı. velhasıl hiç görmeden sadece günlük kotasını doldurmak amaçlı falan fişman. kırıldım lan, bunca zaman anlamaya çalıştım obsesifliinizi bastırılan hayvanlığınızı ama hakkım bu değildi arkadaş. ee noldu bak küstü bizimki "artık giderimiz yok hacı, biz de herkes gibi olduk" diyen bi zütüm var işte. daha düzelir mi uğraş şimdi işin yoksa tekrar eski ahengine süksesine kavuşsun diye.