toplanın beyler hikayemi anlatiyim

derken ertesi gün oldu ve ben kafama koymuştum böyle gibten şeyler için günlerimi üzülmekle mahfetmicektim bugünden itibaren değişicektim ve giblemeyen adam olucaktım , ve zaten emindim 1 hafta sonra ayrılıcaklardı , derken oyun gününe çok az zaman kalmıştı ve son provaları almaya bşalamıştık , (m) ile hiç konşmuyodum (a) yada giblemeyen adam numarası yapıyodum , asıl tiyatroculuk içimdeydi , sevdiğim kız gözümün önünde arkadaşımla çıkıyodu ve ben mutlu ve giblemeyen adamı oynuyodum. derken bizim bu (a) hava atmak içinmidir nedir bilinmez sürekli (m) konusunu açmaya başladı bana.yok bu yaz askere gidicekmişte (m) ye sormuş beni beklermisin diye oda beklerim demiş falan filan. içimden yarak bekler 1 haftaya ayrılıcaksınız diyodum , dışımdanda he he güzel diyodum. derken bu (m) sürekli benimle muhattap olmak istiyodu , tiyatroda popülerdim ve diğer kızlar benimle çok ilgilenirdi ama ben hiç gibelmiyodum (m) yi.kendisinede söylemiştim seninle olan muhabbetim bu oyun sahne aldıktan sonra biticek diye kız hiç inanmıyodu tabi , ben sevdiğini fazla gösterebilen bi insan değildim belkide bundan ayrılmıştık daha en başından. derken oyun günü geldi çattı herşey çok güzeldi ve alnımızın akıyla akçaydaki ilk oyunumuzu sergiledik , o son gün bile yanıma gelip muhabet etmek istediğinde bugün sondu , seninle aynı sahneyi paylaşmak güzeldi dedim ve oradan ayrıldım , gece sonunda bizim için düzenlenen yemeğe bile gitmedim , tahammül edemiyodum yüzlerini görmeye