piçler bu başlıkta çok ibretlik şarkılar

ve işte hayatımın karanlık çağı başlamıştı. sagopa kajmerin şarkıları o kadar depresifti ki, ister istemez yürürken daha bi ezik, suratı asık yürüyodum. zaten ezik bi insandım, iyice ezilip sömürülesi bi insan olmuştum. o liseli aklımla tripten triplere giriyor, çok acılar çektiğimi falan söyleyip duruyodum herkese.
burda bi spoiler

--spoiler--
evet kalıtsal bi hastalığım vardı. kemik tümörleri. ağrı yapıyodu, şekil bozukluğu yapıyodu. avuçiçlerim yanmıştı 10 aylık bebekken. ailem ayrılmıştı 8 yaşındayken. peder evlenmişti, annem babamın yanına yollamıştı... vs... vs... bunlar problem değil ki amk. size bi tavsiye binler: sorunlarınızı dert etmeyin amk. her inişin bi yokuşu vardır. ayrıca başınıza kötü bişey gelmişse, yakın bi zamanda iyisi de gelicektir. sol ayağım diye bi kitap var, oraya da gelicez ama bi engeliniz veya derdiniz varsa bi okuyun.
--spoiler--

depresif şiirler okuyodum sürekli. kimseyle konuşmuyodum. bu huyum yüzünden çok hoşlandığım, hatta bana pas veren bi hatunla konuşamamıştım bile. belki 1 kere gülümsesem kız avucumdaydı, ama kaybettik.

kopya kalpler
http://fizy.com/s/1aif69