aldatıldım ve umutsuzum

ne yapacağımı bilmiyorum.. çirkin değilim, Yetersiz değilim, kötü bir insan da değilim. Canım yanıyor sadece.. Ben tutunmakta zorlanıyorum artık. Canınız isterse bana sövün, dalga geçin, laf sokun, küçük görün ama Şu hayatta hepsini çoktan yaşadım zaten. Bütün aşağılamalardan sonra pişmeye ve olmaya çalıştım. tek hedefim ve istediğim biraz sevgiydi, biraz olsun ilgi ve bağlılık. nedenini anlayamadım. belki zihinsel olarak bir noksanlığım var ya da duygusal zekam ilişki kurmaya yetmiyor. belki de bu yönde dilediğim hiç bir şeyi hak edecek biri olamadım. belki de bir hapisanedeyiz ve herkesin kabul ettiğini ben kabul edemiyorum.

(ve özet:) dostum ben neyi hak ediyorum? aynada gördüğüm çocuğun yalnız bir şekilde yaşlanmasını mı? her öpüşmek istediğimde bir sigara yakıp iyi öpüştüğümü söyleyen insanları düşünerek mi? isyanla, otuzbirle, hüzünle, alkolle, sigarayla mı bitecek benim ömrüm?
kanser mi bu? sapasağlam vücudum hayat kanserine mi yenik düştü?

(ve rica) lütfen şukela basmayın amacım sadece problem eğer bensem bunu nasıl düzeltebileceğimi sizlerden öğrenmektir.