herkes herkez kendi cennetini anlatsın bu başlı

soğuk bir kış akşamı gözlerimi kapadım hayata son duydugum yagmur damlalarının panjura çarpıp cıkardıgı sesti. gözlerimi açtıgımda bulutların üzerinde değildim tertemiz pırıl pırıl bir gökyüze sahip etrafta kahkahaların oldugu bir karapacrasındaydım biraz ilerledim ilerde bir rakı sofrasında kemal atatürk kemal sunal barış manço ve zeki mürenle karsılastım gulerek davet ettiler beni oturdum konusamıyordum onlar benim bu ruh halime aldırıs etmeden bardaklarını tokusturuyorlardı zeki mürenin şarkıları eşliğinde. burda huriler yoktu kadın erkek diye bir sınıf bile yoktu sadece sevdigimi bana verdiler ve ruhum bütüne erdi kavustuk bırbırımıze huzurluydum .bütün sevdiklerim yanımdaydı bundan güzel bir cennet olabilirmiydi ki hiçbir katta yoktu bu cennette ayrımcılık yoktu hepimiz eşittik burda kibirimiz sanki emilip yokolmustu çiçek çocuklar oluvermiştik her pazar beatles elvis konserlerini canlı(ölü) izleyebilirdiniz burda . cennetımın sokaklarında beyaz elbiseli hoş bir bayan -merlin monreo- tüm güzelliğiyle lady dianayla birlikte yürüyorlardı. anlatın lan biraz sizde

anlatın lan biraz

http://fizy.com/#s/1agwcl