2 ay önce sevgilim öldü

kendi işimi aksatır olmuştum. evde onunla kalmamı istiyordu. bazen ölmek üzere olan bir bitki gibiydi, bazense abartılı coşkulu bir aşık. ona göre hareket eder oldum. ben de çöküyordum ama onun kadar çökemezdim. bir keresinde gözümün önünde kendini zehirlemesini izledim hiç bişey yapmadan. yorulmuştum. mücadele edemiyordum. zor kaldırıyordum olanları. cafeye hiç gitmiyordu. iki günde bir gidiyordum ben de kontrol etmek için. bir gün cafeden dönerken beni aradı. mum bitti mum alır mısın ama kaliteli olsun dedi. sinirim tepeme çıktı. bu saatte senin işlerine koşturuyorum bir de utanmadan mum mu istiyorsun benden kendini zehirlemene yardım etmem için dedim. bebeğim saçmalama elektrikler kesildi dedi. inanmadım ama yine de aldım. sonra aradı. kırmızı olsun dedi. gittim ve değiştirdim. kırmızı mumları almıştım.