fakirim çirkinim devlet üniversitesinde okuyorum

geçen öğrenci işlerine gittim öğrenci belgesi almak için. babam asgari ücretle bir demir-çelik fabrikasında çalışıyor. fabrikanın sahibi babama acımış, demiş ki "senin oğlana ayda 100 lira burs verelim, söyle belgelerini falan göndersin". babam da gariban adam, o sevinçle beni aradı "sana burs buldum oğlum" dedi.

neyse belgeleri toparlıyorum. öğrenci işlerinde çok güzel bir bayan var. baya da cana yakın, sıcak birisi. önümde 3 kişi var sıra bekleyen. sırasıyla onlarla muhabbet etti "vay berkcan naber nası gidiyo canım?" falan, muhabbetin belini kırdılar. her giden en az 15 dk muhabbet ediyor hatunla. sıra bana geldi. kadın şöyle bir yüzüme baktı, masanın öte ucunda 2 3 tane boş çay bardağı vardı. onları uzattı bana. bir de demez mi "bir tane kapuçino getir" diye? çaycının çırağı zannetmiş beni. "bbb---bbben" dedim karaktersiz olduğum için, çıkışamadım kadına. "ne bakıyorsun ya? siparişleri getirsene!!!" diye bağırdı. aldım boşları zütürdüm, kadına da kapuçino getirdim. "ben çaycı değilim, öğrenciyim, öğrenci belgesi alacaktım" falan diyemedim, boğazım düğümlendi, hakkımı savunamadım. "söyle yazsınlar kapuçinoyu da deftere" dedi. "tamam abla" dedim. "ne defteri, ben öğrenciyim" diyemedim...