ibret vesika entrika müthiş kıssa

bir köpek ormanda gezerken kurtla karşılaşmış. hasta ve çok zayıflamış olan kurt, ayakta zor durabiliyormuş. köpek kurdun bu haline çok üzülmüş. "ne kadar kötü görünüyorsun böyle kurt kardeş?" demiş. "herkes bizi düşman bilse de, biz uzaktan akrabayız. doğrusu sana yardım etmek isterim."
"hiç sorma." demiş kurt. "ağır bir hastalığa yakalandığım için uzun süre avlanamadım. şimdi iyileştim ama bir av yakalayacak kadar gücüm kalmadı artık. ben de böyle aç susuz dolaşıyorum artık."
"sen hiç üzülme." demiş köpek. "ben sana yardım edeceğim. bu akşam sahibimin düğünü var. akşam olunca köyün dışındaki çalılıklara gel. ben sana düğün yemeklerinin artıklarını taşırım."
birkaç gün boyunca köpek tarafından beslenen kurt, sonunda kendini toparlayıp eski kuvvetine kavuşmuş. teşekkür edip vedalaştıktan sonra da ormana gitmiş.
aradan yıllar geçmiş. köpek iyice yaşlanınca sahibi onu dışarı atmış. ormanda aylak aylak gezen köpek, eski dostu kurtla karşılaşmış. "hayrola?" demiş kurt. "çok perişan görünüyorsun."
köpek içini çekip; "yaşlandım artık!" demiş. "sahibimin işine yaramadığım için beni kovdu."
kurt; "biz eski dost değil miyiz?" demiş. "şimdi yardım etme sırası bende. hatırlasana, benim hayatımı nasıl kurtarmıştın? hemen bir plan yapmalıyız. tamam buldum! senin sahibinin küçük bir çocuğu vardı değil mi? şimdi ben gidip onu kaçıracağım, sen de geri zütüreceksin. . böylece sahibin seni el üstünde tutacak."
bu sözleri söyleyen kurt, kaşla göz arasında gidip, çocuğu ormana getirmiş. köydeki herkes silahlanıp ormana koşmuş ancak daha ormana girmeden, yaşlı ve işe yaramaz diye evden kovdukları köpeğin çocuğu geri getirdiğini görmüşler.
bu olaydan sonra yaşlı köpeğin itibarı öyle artmış . ki, insanlar onun kahramanlığını yüzlerce yıl çocuklarına anlatmışlar.
kurtla köpek arasındaki bu danışıklı dövüşü hiç kimse anlayamamış.