ben alper kamu

soyledigi tek bir cumleyle bana ne kadar yardimsever ve icten oldugunu hissettirebilen.. benim icin sozlugun en degerlilerinden..

yazdigim tuhaftik korkumla basladiydi; bi baktim kendisi "a ben de, ben de, hatta soyle boyle" diyerek benim gibi oldugundan bahsediyor ve hemen ardindan kimseyle degil sadece sozlukle paylastigim seyler uzerine, unutamadigim ve unutamayacagim su cumleyle basliyor diger mesajina: "mutlu olduklarini mi saniyorsun? onlarinki mutluluk mu sence?"
ardindan bir anda dokuverdigim icimin, depresif ruh halini yansitan mesajlarima karsilik gonderilen yine bir o kadar icten ve umutlandirici cevaplar, sonrasinda ve devaminda biz ne kadar benziyoruzlar.. yalniz olmadigini bir kez daha anlama ani ve umutla dolma..

iyi ki varsin...