incisözlük ülkü ocakları başkanlık seçimi

Yüz Yıl Savaşı ingiltere kralı III. Edward'ın Fransa tahtında hak iddia etmesiyle 1337'de başlayan ve ancak 116 yıl sonra 1453'te sona eren savaşlar dizisidir.

Genel olarak 1337'de başlayıp 1453'te bittiği kabul edilen Yüz Yıl Savaşları, görünürde feodalite ve hanedan savaşıydı. Feodal nitelikteydi, çünkü ingiltere kralı aynı zamanda Arquitania dükü olduğundan, Arquitania'daki uyrukları dükle bir sorunları olduğunda onun süzerenine, yani Fransa kralına başvurabiliyorlardı. Hanedan çatışmalarının temelinde ise, Fransız baronlarının, Fransa kralı IV. Charles'ın ölümünden sonra yerine ingiltere kralı III. Edward'ı değil, VI. Philippe'i seçmeleri yatıyordu. Toprakları Fransa'nın olan ama ekonomisinin temeli ingiliz yününe dayanan Arquitani ve Flandr'daki olaylar, 1294'ten itibaren iki ülke arasındaki gerginliği sonunda iyice arttırdı. ingiltere kralı ilan edilen III. Edward, annesi isabella of France'ı sürgüne gönderdi ve annesinin sevgilisi Mortimer'ı idam ettirdi (1330). Fransa kralı IV. Philippe'in anne tarafından dedesi olması gerçegine dayanarak Fransa tahtı üzerinde hak iddia etti; böylece Yüz Yıl Savaşları patlak verdi.

ilk saldırıyı başlatan ingiliz orduları Crécy'de Fransızları yendi (1346) ve Calais'yi ele geçirdi. Poitiers'de bir zafer daha kazanan (1356) ingilizler, Fransa Kralı II.Jean'ı esir aldılar. Çaresiz kalan Fransızlar 1360'taki Brétigny Antlaşması'yla çok büyük toprak kaybetti. V. Charles döneminde, krallık orduları komutanı Bertrand du Guesclin'in önerisiyle benimsedikleri yeni stratejiye göre, ingilizlerle çarpışmaktan kaçınarak ve sırayla kuşatma harekatı yürüterek, kaybettikleri toprakların hemen hepsini 1374'ten önce geri aldılar. Prensle arasındaki mücadeleyi fırsat bilen ingiltere kralı V.Henry yeniden Fransa üzerine yürüdü ve Agincourt Savaşı'nı (1415) kazanarak Normandiya'yı aldı. Fransa kralıVI. Charles'ın imzalamak zorunda kaldığı Troyes Antlaşması'na (1420) göre, Fransa tahtının varisi ingiltere kralıV. Henry'nin oğlu VI. Henry olacaktı. Lorraine'li genç bir kızın, Jeanne d'Arc'ın inancı ve coşkusuyla yeni bir güç kazanan Fransız orduları Orléans'ı kurtardılar ve Reims'de veliaht VII. Charles'a taç giydirdiler. Jeanne d'Arc'ın ingilizler tarafından diri diri yakılmasından (1431) sonra Fransa kralı, ingiltere'nin müttefiki Bourgogne ile Arras Antlaşması'nı (1435) imzaladı, orduda reform yaptı ve güçlü bir topçu sınıfı kurdu. Bu sayede Fransızlar sırasıyla Paris'i (1436), Normandiya'yı (1450) ve Arquitania'yı (1453) geri aldılar. Böylece, herhangi bir anlaşma imzalanmadan savaş fiilen sona erdi...
Konu başlıkları
[gizle]

* 1 Geçmiş
* 2 Hanedanlık kargaşası: 1314-1328
* 3 Savaşın arifesinde: 1328-1337
* 4 Savaş başlangıcı: 1337-1360
* 5 ilk barış: 1360-1369
* 6 VI. Charles altında Fransız zaferleri: 1369-1389
* 7 ikinci barış: 1389-1415
* 8 Anlam ve önemi
o 8.1 Silahlar
o 8.2 Savaş ve dostluk
* 9 Büyük Savaşlar
* 10 Önemli insanlar
* 11 Fransa Tahtındaki hak iddiaları devam ediyor
* 12 Notlar

Geçmiş [değiştir]

Çatışmanın geçmişi 400 yıl öncesinde 911'de başlar. Carolingionlu Charles The Simple -(18 Eylül 879-7 Ekim 929)Simple (basit) diye adlandırılıyordu)-; Carolingion Hanedanlığı'nın bir üyesiydi. Fransa'yı(batı Fransa) Kral olarak ( 883-922/923 e kadar yönetti.), Viking Rollo'nun (Vikingler'in ilk Kralı 860-932) krallığının Normandiya kısmına yerleşmesine izin verdi. 1066'da Normanlar savaşta William'ın komutası altındaydılar. Ve ingiltere'yi zaptettiler. Anglo-Saxon liderlerini Hasting savaşında yenerek yeni bir Anglo-Norman güc yapısını kurdular. Gelecekteki Viking Rollo ile başlayan olaylara dikkat çekmek önemlidir. Daha sonra ingiltere Kralı olsalar bile Norman liderler Fransa Kralı'nın vasalı idi.

ingiltere'de anarşi olarak bilinen birbirini takip eden bir savaş ve huzursuzluk döneminde (1135-1154) Anglo-Norman Hanedanlığını Angevin kralları başarı ile yönetiyordu. Gücün en yükseğindeki Angevin'ler Normandy ve ingiltere'nin yanı sıra Maine, Anjou, Touraine, Gaskonya, Saintogne ve Akitanya'yı kontrol ediyordu. Bu toprak kalabalığı bazen Angavin imparatorluğu olarak biliniyordu. ingiltere kralı hala Fransa kralının vasalı idi. O zamanki Fransa kralından başka doğrudan doğruya pekçok Fransa toprağını yönetiyordu. Bu durum sürekli çatışma sebebi idi. Fransa bu durumu bir dereceye kadar savaşla çözdü: Normandy'nin zaptı (1214), Saintogne savaşı (1242) ve sonuncusu Saint-Sardos savaşı (1324).

Bu suretle kıtadaki nüfüsu azalan ingiltere'ye Gaskonya'nın küçük bir bölgesi kaldı. Ve Norman sarayının mücevherleri tamamiyle kayboldu. Pekçok ingiliz aristokrat büyük babalarının ve büyük büyük babalarının zengin kıtada 14. yüzyılın başına kadar kontrole sahip olduğunu hala hatırlıyordu. Ve onlar burayı atalarının yurdu olarak kabul ediyorlardı. Bu sebep toprakların mülkiyetini tekrar elde etmek için onları motive ediyordu.
Hanedanlık kargaşası: 1314-1328 [değiştir]

Kendine özgü olaylar savaşın Fransa'da yer almasına sebep oluyordu. Direct Capetian krallığı ortaçağın en uzun devam yaşayan hanedanlığı idi. Sülale bozulmadan devam ediyor ve krallar bu sürekliliği başarıyordu. 1314'de Direct Capetian kralı IV. Philip (1268-29 Kasım 1314) üç erkek mirasçı X. Louis, V. Philip ve IV. Charles bırakarak öldü. En yaşlı oğul ve mirasçı, X. Louis 1316'da öldü. Arkasında kendisinden sonra doğan biricik oğlu I. John, ki doğumdan sonra aynı yıl içinde öldü. Ve bir kız evlat Joan ki onun babalık kaynağı şüpheliydi.
Savaşın arifesinde: 1328-1337 [değiştir]

V.Philip'in tahta çıkmasından sonra bile ingilizler Gaskonya'yı hala kontrol etmekteydi. Gaskonya çok faydalı olan tuz ve şarap üretiyordu. O zaman zeamet (tımar) dan ayrı idi. ingiliz toprağında olmasına rağmen Fransız tacını tutuyordu. Onun mülkiyeti iki kral arasında bir savaş sebebi idi. Fransa kralı VI. Philip, ingiltere kralı Edward'ın toprkalarını tanımasını bağımsızlığın şartı olarak talep ediyordu. Edward ise babasının kaybettiği toprakları geri almak istiyordu. 1329'daki uzlaşma her iki tarafı da memnun etmedi. Fakat Yurtta çeşitli problemlerle yüz yüze gelen Edward Philip'i Fransa kralı olarak kabul ediyor ve kendisinin Fransa tacındaki hakkından vazgeçiyordu. Gerçekte ingiliz'ler Gaskonya'yı tutuyordu. 1333'de III. Edward, II. David of Scotland (II. David, 5 Mart 1324-22 Şubat 1371, iskoç Kralı) ile şavaşa gitti. Fransa Auld Alliance --(iskoçya-Fransa birliği, bu birlik özellikle ingiltere'ye karşı kurulmuştu ve ilk defa böyle bir anlaşma 23 Ekim 1295'de Paris'te imzalandı)-- birleşmesi altında idi. Ve iskoç Bağımsızlığı'nın ikinci Savaşı (Second War of Scottish Independence) başladı. Fransa Bayrağı FransaKralı Philip, Birleşik Krallık Bayrağı Birleşik Krallık dikkatini kuzey tarafa yoğunlaştırdığında, Gaskonya'yı tekrar elde etme fırsatı gördü. Mamafih savaş çok çabuk bir şekilde ingiltere tarafı için başarı ile sonuçlandı. Ve David, Fransa'ya kaçmaya zorlandı. Kral Edward ve Edward Balliol ( 1282-1364 kısa süreli iskoç kralı) tarafından Temmuzda Halidon Tepesi Savaşı'nda (Battle of Halidon Hill) yenilmesinden sonra, 1336'da V.Philip, David'i iskoç tahtına tekrar getirmek ve aynı zamanda Gaskonya'yı da ele geçirmek için plan yapıyordu.
Savaş başlangıcı: 1337-1360 [değiştir]
Sluys Savaşı , Froissart'ın günlüklerinden bir çizim Bruge yaklaşık 1470

Fransız gemileri Manş Denizi sahil yerleşimini yakıp yıkmaya başlamıştı. Ve 1337 de Philip Gaskonya'nın tımarlığını feodal kanunları zikrederek talep etti. Edward, kendi Lordlarının istek ve ihtiyaçlarını dikkate almayarak yeminini bozmuştu. Edward III. kendisinin gerçekte Fransa tacında hak sahibi olduğunu beyan ederek cevap verdi. Ve Aziz'ler günündeki festivalde Lincoln piskoposu hanry Burghersh ingiltere kralına nispet için Paris'e vardı. Savaş ilan edilmişti.

Savaş başladığında, Fransa nüfusu yaklaşık 17 milyondu, buna karşın ingiltere nüfusu 4 milyondu.[1]

Savaşın ilk yıllarında III. Edward şimdiki Hollanda bölgesinin soyluları ve Flanders (Belçika, Fransa ve Hollanda'nın üst üste kapladığı bölgenin bir parçası) sakinleri ile ittifak yaptı. Fakat iki savaş sonrasında hiçbir başarı elde edilemedi. Birlik 1340 yılında dağıldı. Alman prenslerine yapılan devlet yardımı ödemeleri ve yurt dışında ordu tutmanın maliyeti ingiliz hükümetini iflasa sürüklüyor ve Edward'ın prestijine ağır bir şekilde zarar veriyordu.

Denizde, Fransa bazı zamanlarda üstünlük elde ediyordu. Ceneviz gemilerinin ve tayfalarının sayesinde ingiliz sahillerinde pekçok kasaba bazen tekrarlı bir şekilde yağma ediliyordu. Bu ingiliz sahilleri boyunca korkuya ve parçalanmaya sebeb oluyordu. Savaşın bu sürecinde Fransa'nın ingiltere'yi tamamen istila edeceği korkusu hakimdi. Fransa'nın deniz gücü ingiltere'de ekonomik kırılmaya neden oluyordu. Çünkü, bu durum Flanders'dan yün ve Gaskonya'dan da şarap ticaretini sekteye ugratıyordu.. Mamafih, 1340 yılında ingiliz ordusunun karadan inmesini engelleme denemesinde Fransız filosu hemen hemen tamamiyle Sluys Savaşı'nda (Battle of Sluys) tahrip edildi.