diğer kasıntı sözlüklerden kaçıp gelmiştik

ilk zamanlar da taşşağa sardığımız saçmalıklardı. bize dayatılan.
ekşi, uludağ, itü vs. lerde kendisini ıspatlama çabasında ki kasıntı abazanlara ve zütü taklu karılara isyandı.

her kadın yazar bizim gözümüz de erkekti ve taklit yapıyordu. hiçbir kadın yazar kendi ispatlama çabasında değildi.
hiçbir erkek yazar da onlar ile tanışma sevdasında değildi.

herkes fakirdi. fakir binlerdik işte. kimse arabasını, parasını gösterme derdinde değildi.

herkes cahildi. he der geçerdik mesala. kimse ne kadar birikimli ve bilgili olduğunu ıspat çabasında değildi.

diğer sözlüklerden kaçıp gelmiştik.

inanmasak da;
kimsenin, allahına, kitabına, peygamberine bulaşmazdık. laf söylemeye kıyamazdık birbirimize.

kürt, türk, alevi, sünni yoktu. hepimiz fakir, abazan binlerdik işte.

kimse kimseye laf sokma sevdasında hiç olmadı.
bir espiri patlatılır. devamı gelirdi.

kimsenin zaten kendisini ön plana atma gibi bir derdi de yoktu.

gerçek hayatın bize soktuğu yannanların acısını burada bir parça gülerek ve eğlenerek geçiriyorduk.

ne kimse anarşist takılıyordu.
ne kise bu ortamın gidişantından şikayetciydi.