1. 1.
    0
    minibüsten indi tren istasyonuna doğru yürümeye başladık. saçma sapan şeyler konuşuyorduk aslında ama onunla konuşmak çok hoşuma gidiyordu. yolda bazen çocuklaşıyordu koşuyordu, bitiyordum anasını satayım. eminönü ne gittik. yalnızlığımı yaşadığım o banka oturduk. elini tuttum, başımı omzuna yasladım ve boğazı izlemeye başladım. o an anam babam ölse zerre gibimde değildi beyler. o derece, acayip bir şeydi.
    ···
   tümünü göster