okumayın utanıyorum

bir gün geç saatte eve gelmişiz kardeşlerle. evde esnaf abilerimiz de var. onlar yeni uyumuşlar. biz de benim odaya geçip sessizce namaza durduk. yer çok dar. iki kişi ancak sığabilirken biz üç kişi durduk. her ne ise namaza durduk son rekata geldik. ben rükudan kaktım. arkadan kardeşlerde kalktı ama kalkmasıyla koltuğa düşmesi bir oldu. bu olanları ben çaktırmadan izliyorum. sonra ben devam ettim ama son secdede dayanamadım gülmeyue başladım. allah affetsin. sonra herkes başladı gülmeye. karnım ağrıdı. çok gülmüş olmalıyız ki esnaf abiler teker teker kapıda göründü.
hayırdır gençler ne oldu.
biz de her an patlamaya hazır bir sukut hali var. kimseden çıt yok. birimiz tek kelime edecek olsak tekrardan gülecez. abiler dönmesiye biz gülme modunda 10 dakika devam ettik. karnımıza ağrı girdi.
öylesine bir hatıra işte...