ben kendimi kandırıyorum lan sürekli

aynı zamanda pgibolojimde bozuk galiba benim.
insanlarla çok sağlıklı iletişim kuramıyorum. bu iletişim olayı sohbetimin iyi olmaması, ağzımın laf yapmaması, konuşacak birşeyler bulamadığımdan felan değil. aksine ağzım iyi laf yapar ama ne bileyim sevemiyorum ben insanları insanlarda bunun farkına varıp bi uzar davranıyorlar bana.
bazen bi bakıyorum inanılmaz kalabalık olmuş etrafım, büssürü insan biri bi yerden bişey söylüyor biri başka yerden, bi kızla çıkıyorum, aynı zamanda bir başkası benden hoşlanıyor...
bunalıyorum amk.. kapatıyorum kendimi eve tel.ide kapatıyorum.. herkese soğuk davranıyorum. kız arkadaşımdan ayrılıyorum falan... çok mutluyum..
sonra birden yanlızlık çöküyor üzerime; ''biri olsada sohbet etsek amk diyorum..
o biri geliyor ama ben bir anda bunalup, sıkılıyorrum gitsin diye gözünün içine bakıyorum.

oğlum böyle çok garip şeyler işte..