üniversitede yaşadklarımı anlatıyorum beyler

çat minibüse bindi edirneyi bilenler varsa zaten minibüslerin hepsi tıp fakültesi dönüşte çarşıya gider amk... öndeki minibüse bindi gitti peşinden mi gittim hayır.. bu durumda ne yapabilirdim osmanı aradım kanka nerdesin dedim hayırdır ne oldu dedi ya evdeysen geçen polarımı unutmuşum sende mi baksana dedim bavula baktım bulamadım dedim (polar molar hikaye)

yok kanka ya dışarı çıktım ben alışveriş yapıcam sen nabıyorsun evdeyim nolsun felan dedim işte

arkasından kızı arasam çok belli olurdu saece mesaj attım hayatım ben bugün erken yatıcam görüşürüz diye.. dıbına koduğum huurnun mesajı:

tamam hayatım biz de annemle sinemaya gidicez.

b o an anladım ki aldatılıyorum düşünün başından beri adam gibi adam diye tabir ettiğim zütelek arkamdan iş çeviriyor...

artık bundan sonrasını öğrenmeme gerek kalmamıştı... yurda gidiyorum ama hüngür hüngür ağlıyorum... 4 tane extra çektim köşede kafam o kadar iyi oldu ki yurda gidemezdim amk zaten yurtta kimse yoktu haber vermeme de gerek yoktu haleyi aradım kimi var ki başka... ağzım kayıyor konuşurken nerdesin dedi dedim parktayım geliyorum dedi 10 dakka sonra geldi baştan sona herşeyi anlattım

beni hep teselli eti ben senin yanndayım diye birbirimize saıldık ahh beee hale neden daha önce çıkmadın karşıma keşke sen benim olsaydın da ben hep 31 lerime devam etseydim..

herşeyi net öğrenmeden karar verme bir süre daha zütür zaten tavırlarından anlarsın dedi... peki dedim... ayrılırken yanağına kocaman öpücük kondurdum çok şaşırdı... ama alkollüyüm işte amk ona verir diyerek öptüm...

akşa yurda gittim netin başına geçtim tam o ara hale face de

keşke zamanı geri alsam
hayat hatalar dolu...
lütfen sarıl bana bir daha bir daha bir daha
bırakma beni yoksa dalgalar arasında boğulurum...

üstüme alınmadım desem yalan olur ama altına yorum yaptım:
merak etme asla dalgalarda boğulmayacaksın altına gülück koydu sadece...