yalnızlıktan ölüyorum çok ta mutluyum

yok beyim yook. bitmez dıbına koduğum. bomboş kafayla mal gibi yatakta dikilirsin. yan etkisi uykusuzluk bu ilacın. iyi kafa boşaldı da e hani uykum diye dert yaparım bu sefer. acıları kederleri katmerli gelir adamın üstüne uyu be insan uyu be adam. bi uyusan başka dünyaya açıcan gözlerini bi uyusan alayının fitilini çakıp gidicen. karanlık odanın canımdan içeri vuran ışık süzmesine takılır gözlerim. işte tam o sıra, o sık kafana kurtul anında, o yeter bundan daha fazlası bundan daha acısı olmaz diye düşündüğüm anda sadri alışık müjgan açarım.
( http://fizy.com/#s/17tg5q ) ağlamaktan göz pınarlarım kurur. nöbetler gelir gider. sen bile şaşırırsın nasıl dayandığına dağı taşı çatlatan, gözleri kör eden, iliğine işleyen yalnızlık bayıltır adamı. bir açarsın gözlerini tekli koltuğun üstünde iki büklüm. az daha kalmış sabaha.