1. 126.
    0
    hristiyanlar lütfen alınmasın ama ,

    bi gün universiteye kabul alıp almadığmı meraktan iyice pc ve posta kutusu başında yarasa olduğum dönemde , babannem beni aya yorgi'ye zütürdü. tam deniz havası alalım hem bi adada çay içelim hem de mum yakalım diye.

    ben gayet isteksiz bi biçimde vapura bindim , adaya geldik , faytona sonra da küçük bi minibüse bindik. o gün çarşambaydı sanırsam çok kişi yoktu velhasıl.

    önce kilisenin yanında satılan dilek kutucuklarından bi tane küçük süs aldık sonra girdik kiliseye.

    bi tek ben babannem ve 2 kadın daha var. grişte mumları yaktık. bi 5 dakika bakındık. o sırada hiç belli etmesem de hafiften bi tırsma geldi üstüme. küçücük kilise aslında nesinden tırsıcan ama duvarlarda benden büyük portreler ve garip bi karanlık vardı içerde. hay bismillah diyerek kendimi dışarı attım.

    sonra babannem dedi ki aa trombo , dilek kutusuna git de şunları at. bi daha hiç giresim yok ama girdim zar zor. dilek kutusunun asılı olduğu duvarın yanında da hayvan gibi portreler var. ben o dilek kutusundan , okul için aldığım süsü atıncaya kadar gözümü bi kapadım , beynimde çarmıha gerilmiş bembeyaz elbiseli bi kız resmi canlandı.

    hala tüylerim ürperir kimdir o kız nedir bilemiyorum.

    ben tabii o gazla koştum çıktım.

    bırr korktum gene
    ···
   tümünü göster