1. 26.
    -2
    moğollar

    umut yolunu bulur

    savrulurken düşünceler
    her an aklımda
    ben kalırım zaman gider bakmaz ardına
    gün değirmeni boş duvarlarda
    dur dönüp durma dur dönüp durma
    her günüm köprü oldu bilinmez bir ana
    yürüdükçe yanlızlaşıp döndüm varlığıma
    gördüm kendimi kirli ayna da
    çizdim yeniden boş bir sayfa da
    can dayanır keder yorulur
    karanlık elbet güneşi doğurur
    en bulanık sular bile durulur
    umut kaybolsa da yolunu bulur

    etkilenmemek mümkün mü?
    ···
   tümünü göster