1. 1.
    +2
    nasıl kıyarım o dudaklara

    hayatında incinmemiş

    nasıl tutarım ellerini

    ömrümde acı çekmemiş

    gözlerimi yaz sıcağında

    anamın serin kucağında

    tozlu topraklı köy yolunda

    açmışım dünyaya

    bak! kokla

    anadolu benim dağlar benim çalışan benim

    vurulan benim son umut benim barış'ı benim

    oysa sen öyle değilsin

    ninnilerle büyütülmüşsün

    toprağa elin değmemiş

    toprakla sevişmemişsin

    ayakkabıyı sefaletten

    çok sonraları tanıdım

    öyle ufuklarda mı olurmuş allahım

    giyer giyer koşardım

    toprağın dostluğundan

    oyuncaklar yaptım çamurdan

    tanimin rengini aldım topraktan

    sen bakma esmerliğim sonradan
    ···
   tümünü göster