1. 426.
    +7 -4
    neyse dıbına koyim biz sabırlı arkadaşları üzmeyelim.

    "ışığı kapasana" dedi bu o uzun süren sessizlikten sonra. konuşmalara artık fısıldaşmaya dönüşmüş. kalktım kapattım geldim. bir tek monitörün ışığı var odayı aydınlatan. "ya uyanırlarsa" diye soran o oldu bu kez. ben artık kontrolü tamamen yitirdiğimden "bu tarafa gelmezler sen varsın diye merak etme" dedim. oysa belli de olmazdı yani. ama kendim de buna inanmak istiyodum sonuçta. monitörün ışığıyla hafif aydınlanan odada tekrar öpüşmeye başladık ancak bu sefer eller rahat durmuyordu. dizimden kasık bölgeme kadar okşuyordu bacağımı, diğer eliyle de saçlarımı tutmuştu. ben de belinden tutmaya ederken, diğer elimle kürek kemiğinin olduğu yerden boynu tutuyodum. dirseğim göğüslerine değmeye başladığı an yine deli gibi heyecan yapmıştım dıbına koyim. sonra boynundan yavaşça aşağı doğru elimi indirdim. göğsünü kavradım. ölçü bilenler bilir sanırım 34 b den yukarıydı.
    ···
   tümünü göster