evli kuzenimle yaşadığım tek gecelik aşk

vay amk millet eli gibinde bekliyo lan. neyse.

ben elini başımın arasına sıkıştırınca bu böyle birden "e tabi sana yüz vermezler, hiç centilmen değilsin. ayakta dikiliyorum şurada sen oturuyorsun insan bir yer verir" diyip kıkırdadı. utandım dıbına koyim. "ha pardon ya sen geç otur ben bir sandalye alıp geleyim" diye ayağa fırladım. tuttu kolumdan "dur ya gitme boşver gürültü olmasın şimdi" dedi. "gel oturur dertleşiriz şurda" diyip gözünün ucuyla yatağı gösterdi. işte hayatımda kalp krizi geçirmeye yaklaştığım an o andır herhalde. çünkü gözüyle yatağı işaret etmesi işin ucunun nereye gideceğinin esas göstergesi oluyordu bu.

diğer taraftan o ana kadar aklıma gelmeyen bir şey gelmişti. ulan hemen koridorun sonu bizimkilerin odası. var yoksa 3 metre sonrası filan. bir taraftan heyecandan geberiyoken bir yandan züt korkusu başlamıştı.