1. 1.
    0
    çözemediğim. tak gibi yaşıyorum her günü. bir gün mutlu , sonra dipte, zirvede, ortalama... ne fark eder. her gün birbirinin benzeri sonuçta. en büyük acıda bi mutluluk belirmez mi yüzümüzde, en büyük üzüntüde gülümseyemez miyiz? bu kadar taktanken insan denen canlı ve bu kadar anlamsızken hayat.. sözcüklerin içi çantalar gibi, alırken bir sürü gazete kağıdı çıkarırlar içinden o ihtişamlı çanta yok olur birden öyle işte hayat. her şey öyle..
    ···
   tümünü göster