+1
eğer harbiden hikayeni sonlandırdıysan ben senin yazdıklarını görüp "düşünün" tavsiyeni ele alarak eleştirmeye başladığım için pişmanım. Çünkü hikayeyi bırakman beni ve diğer eleştirenleri haklı çıkardı.
farkettiysen bizler mantık hatası aramadık ağustos ne otobüs ne diyenlerden olmadık. Biz senin yazdıklarının anlattıklarını hissettiklerini uc uca birleştirip düşündük.
Anladığım kadarı ile sen hastalığını seviyorsun abicim. sen sigaradan ölen adamın sigaraya lanet okuması ama aynı zamanda haz alması gibi seviyorsun hastalığını. tabiki sadece hastalıktan değil onun seni ittiğini düşündüğün sosyal statüyü bahsediyorum.
insanlardan uzak, sadece akan zamanı seyredebileceğin bir sessizlik. bir benlik buluşu.
Şimdi bu sana çemkirdiğini düşündüğün adam ve ben diyoruzki. tamam abicim haklısın insanlar koyun eywallah. ama içtiğin şaraptan yıkadığın tabağa kadar alayını onlar sağladı. Böyle oturmakla bu dehayı harcamakla bir yere warılmaz. Sende birşeyler kat bizde senin gerçek destekcilerinm olarak arkanda duralım.
Ama unutmaki sosyo-ekonomi, parasal sistem, veya tüm bu bahsettiklerimiz kurgudan ibaret. Bizden öncekilerin kurduğu güzel bir oyun.
Benim ağırıma gider arkadaş. Sen o sistemin içerisine girip o sistemi değiştirmeye çalışanları sürü ile aynı kefeye koyarsan ağırıma gider. bu yolda can vermiş insanların canları ağırıma gider. Ayrıca sürü içerisindeki insanların eleştirilmesi de benim ağırıma gider. Toprak ile uğraşıp kendini inancına adamış bir dağ çobanı, emeğini sisteme veriyor diye eleştirmek o adamı anlamak değildirki. Bu adam bu şekilde büyümüş hayatı bu şekilde yaşamıştır. Oda auları görse istanbullarda sürün,se belki çok daha yetenekli ve derin bir insan olacaktı.
Bir arkadaş bana sen o nehişrde yüzmeye can atıyorsun demişti. Evet kardeşim atıyorum. bu nehir içerisinde boğlanlara yardım edebilirsem ne mutlu bana. Birine yüzme öğretebilirsem ne mutlu bana. Korkanların korkularını yenmesini sağlarsam ne mutlu bana. Olurda tarihteki büyük liderlerden biri gibvi çıkar gelirde komple suyun akşını değiştirecek olursa ve ben ona yardım edebilirsem ne mutlu bana.
insanlar acıyı herzaman hatırlar ve sever. insanlara acıları hatırlatmadan, umutlarla gözlerini boyamadan peşimizden sürüklemediğimiz sürece burda yazdıklarımız ve anlattıklarımız haberlerdeki o acıtasyonlu müzik teması üzerine atılmış "kanserle mücadele eden çocuk" "annesini kaybeden bilmem kim" olayından öteye gidemez.
Bana göre herkes için bir afyon var abicim. Din bir çok kişinin, futbol spor sevenlerin, siyaset, politika kendini aydın sananların, felsefe ise yaşadığı deneyimlerin boşa gitmesinden korkanların afyonudur. belkide bizim afyonumjuz burda tartışarak ego tatmin etmektir ha?
kurban olayım gelin girmeyi deneyin bir şu su içine...
Tümünü Göster