bu basliga kimse entry girmesin

ayrılık kokuyor bu şehir

üstüne giydirilmiş,

deli gömleğinden sıyrılmaya çalışıyor,
tüm sokaklar…
yokluğunun katili,

benmişim gibi davranıyor sokak lambaları
i̇çine sindiremiyor terkedilişliği,

bu kaldırımlar

ayrılığın nedenini aradıkça

onlarca labirent çıkıyor karşıma

ve ben…
hepsinde de kayboluyorum

yollar dar geceler uzun
geceler hüzün geliyor bana

ayrılıkların en yücesini yaşıyor kalbim
acıların en dayanılmazındayım
i̇lmik ilmik hasret örüyorum
yokluğunun ağlarına

adını duyuyorum her sokakbaşında

seni soruyorlar her köşe başında

i̇çimde ki ihtilalleri

susuşlarımla bastırıyorum

bir kaç beden büyük geliyor bedenim bana

yağmurların altında saklanıyorum
belki çeker diye…

yokluğunun ismini koymayı başaramadım henüz

bazen de verdiğimiz sözler geliyor aklıma

elimde değil…
bir sercenin ağlayışından sonraki

son çırpınışları gibi acıyor

sana ait varlığım

hani yıllar geçse de ayrılmazdık
söyle hangimiz unuttuk sevdiğim?

hani bizi bir tek ölüm ayıracaktı
söyle hangimiz öldük sevgilim??