deathcore

kendisi şahane ötesi, dinleyicileri rezalet müzik türü. nerede tünelli 3 numara saçlı new era şapkalı ergen görsem aha diyorum, kesin suicide silence dinliyordur bu keko.

halbuki daha ortada "deathcore" diye bir kavram yokken bile (2000'lerin başı) animosity, tony danza tap dance extravaganza, my bitter end, glasscasket gibi gruplar gayet güzel yapıyordu bu ayarda müzikleri. sonra job for a cowboy geldi, arasından sislerin, büyük yakaları vardı gösterişliydi, dedi ki ben jfac, metalcore'u bitirip piyasanın dıbını gibmeye geldim. öyle de oldu, metalcore gruplarının neredeyse tamamı clean vokallere abanıp işin ruhunu öldürdü, haliyle sert müzik arayışındaki 7/24 lamb of god, as i lay dying vs dinleyen mor kahküllü şişman kızlar, tünelli sıska myspace gençleri kendini bu müziğe verdi.

nasıl ki opeth, metallica, pantera vs gibi grupları "herkes dinliyor ve tişörtünü giyip hava atıyor" diye dinleyemiyorsam suicide silence, despised icon, whitechapel gibi grupları da yine aynı sebepten dinleyemez oldum. midemi bulandırdınız huur çocukları, midemi.

oh ne güzel kin kustum lan.