özet geçersem anamı siksinlerr

en yüksek seviyede özgüllük ve doğruluk gösteren enzimler genomun kopaylanması ve ifadesi ile ilişkilidir. bu enzimlerin "prova okuma" mekanizmaları vardır. dna polimeraz gibi bir enzim, ilk aşamada bir reaksiyonu katalizler, ikinci aşamada da ürünün doğruluğunu kontrol eder.[18] bu iki adımlı süreç sayesinde yüksek sadakatli polimerazlarda ortalama hata oranı 100 milyon reaksiyonda 1'den az olur.[19] benzer prova-okuma mekanizmaları rna polimeraz,[20] aminoasil trna sentetaz[21] ve ribozomlarda[22] da vardır.
i̇kincil metabolit üreten bazı enzimler ayırım gözetmediği söylenir, çünkü göreceli olarak geniş bir substrat grubuna etki edebilirler. substrat spesifisitesindeki bu genişlik sayensinde yeni metabolik yolların evrimleşebildiği öne sürülmüştür. [23]
"anahtar kilit" modeli [değiştir]
enzimler hangi tepkimeyi katalizledikleri ve bu tepkimeye hangi substratın girdiğine çok büyük bir özgüllük gösterirler. 1894'te emil fischer bunun nedeninin, enzim ve substratının birbirine tam uyan tamamlayıcı geometrik şekilleri olmasından dolayı olduğunu öne sürmüştür.[24] bu fikre sıkça "anahtar kilit" modeli olarak değinilir. bu model enzim özgüllüğünü açıklasa da geçiş halinin enzim tarafından stabilizasyonunu açıklamaz. "anahtar ve kilit" modeli artık yetersiz sayılmaktadır, "indüklenmiş uyum" (i̇ng. induced fit) modeli halen en yaygın kabul gören enzim-substrat-koenzim şeklidir.
i̇ndüklenmiş uyum modeli [değiştir]

enzimlerde indüklenmiş uyum modeli.
1958'de daniel koshland anahtar ve kilit modelinin bir modifikasyonunu öne sürdü: enzimler göreli olarak esnek yapılar olduklarına göre, substrat enzimle etkileşirken aktif merkezin şekli sürekli olarak substrat tarafın