tümü

askerlik anılarım

  1. 26.
    +4 -1
    hakkaride görevimizi tamamladıktan sonra kayseriye geri döndük.

    bi gün yine uçaktayız...

    yine bir sabah eğitimi, yine uykulu gözler, yine uçaktayız dıbına koyim.
    komutan bu sefer daha bir taşakçı gibi, bir pislik var seziyorum ama çıkartamıyorum ne olduğunu.
    kapıyı açtı yine bu zütveren, tüm paraşütleri aşağıya atmaz mı!
    hasgibtir.
    "paraşüt alınacak al! uçar adım marş!"
    komutuyla herkes birbirine mal mal bakarken önce ben atladım ileri doğru, saldım kendimi gökyüzüne.
    paraşütle aramızda nerden baksan 200metre fark olmuş nasıl yakalarım?!
    sonra tüm uzuvlarımı birleştirip kafa aşağıya çivi misali ivmemi arttırdım.
    karaya 300 metre kala paraşütü yakalayıp son anda açabildim.
    o eğitimde çok zayiat verdik ama çook.
    ···
    #2191426 şikayet
   tümünü göster