hayatta dibe vurma vakti bu gece mi

reis ısrar ediyorum biz kötü insanlar değiliz. kendimizi yanlızlığa itmemizin bir sebebi de insanlara olan güvenimizin gittikçe azalmasıdır. insanları tanıdıkça onlardan nefret ediyoruz, dünya gün geçtikçe kirleniyor. hayatta başıboş da değiliz, her türlü sıkıntılara ve etrafımızdaki ikiyüzlülüklere ve de sahte gülücüklere katlanmak için bir nedenimiz var. yaşamamızın yüce bir anlamı var.

sanma ki adalet yok, adalet var ama sen bunu farkedemiyorsun. sabrın ölçülüyor aslında. inanıyoruz biz, haksızlığın kimsenin yanına kar kalmayacağına, sabrın sonunun selamet olduğuna, elimizde olmayan sebeplerle mutsuz olmamızın bir manası olduğuna inanıyoruz. kendi tercihlerimizden dolayı huzuru kaybedecek olmanın bizde bir yıkım yapacağını biliyoruz. ama aslında öyle değil, zayıf insan mücadeleden kolay vazgeçer. intihar eden insan acizdir zavallıdır kolaycıdır.

oysa biz farklıyız, istesek de kötü olamayız. bizim hayatımızın bir anlamı var. bizi yaratan bize şekil verene karşı bir sorumluluğumuz var. o bizi gözetiyor çünkü. en çaresiz olduğumuz anda yüreğimize huzur veriyor. etrafımıza bakıp kafayı yemek üzere iken onu ve ölümden sonraki hayatı düşünüyoruz ve teselli buluyoruz.

bizler iyi olmakla mükellefiz koçum. art niyetli olmakla değil. varsınlar moralimizi bozsunlar, varsınlar şekilci olsunlar, varsınlar hasletlerimizi, iyiniyetimizi, insanlığımızı görmesinler. sen kendin ol yeter. ötekilere benzeme işte o zaman kaybeden sen olursun. oysa ki dayanmalısın. başına gelen her musibet için, sana yapılan her yanlış için isyan etmeyeceksin. bunu da sineye çektik aptalmıyız biz demeyeceksin. çünkü dedim ya mutluluğu sen bulmuyorsun. icap ederse o gelip seni buluyor ama bulmuyor kahrolasıca değil mi? üzülme yine de, haline imrenenler oldukça üzülme. dua et sadece dua et... her mutluluk hayır değildir bunu unutma. bazen hüzündür hayırlı olan. sımsıkı sarıl hayata ve dert etme mutsuzluğu. elbet gelip bulacaktır seni, müsterih ol.