internetcafecilik hikayem

chapter 5 karışıklık
günlerden pazar. yaralarım iyileşmeye başladı hafiften. alışveriş merkezine gittim ev ihtiyaçlarını karşılıyıcam. ve kimi göriyim askerlik arkadaşım ahmet. fiziksel özelliklerini sayıyım bari: arkadaslar bu eleman benden bile uzun kaslı bi arkadas kirli sakal bırakmıs saç sakal uzatmıs askerden beri görmeyeli. o beni gördü selam falan verdi ilk çıkaramadım tabi saç sakal askerde 3 numara kel kafa simdi sakallar desen salmıs. tabi tanıdım sonradan selam falan derken alışveriş merkezinde biyere oturduk askerlik anılarını konuşuyoz gülüyoz falan.. her neyse tam vedalaşacaz birbirimizle. omzuma sarıldı ve yarama deydi ve baya bağırıdım. noldu lan dedi ben yok bisey falan deyip geciştirdim ama sonra diretti hadi anlat lan falan die anlattım. ama bu aradas görebilceniz en hatrı sayılır kisiliktir. benide cok sever. kim yaptı göster falan derken arkadasla gittik kürtlerin mahalleye. arkadasa okadar güveniyorum ki yarama rağmen bütün kürtleri gibebilirim. busefer tehşizatlıyız. aldık sopaları. ben gördüm bitane kürt palesini. "çağır lan abilerini" dedim. 10 dkya kalmadan 10-15 kisi geldi ibz sırt sırta dayadık arkadasla. "ne var len ne çağırıyon babanın uşağımı var" gibi bişey dedi pek hatırlamıyom ama aşagı yukarı böle bi hakaret. sonra bende karşılık verdim "kürt gibmek istedi canım cağırdım." dedim kiiii kürtler kendilerine kürt denmesini hiç sevmez bilen bilir..