internetcafecilik hikayem

artık m batagı beni sıkmaya baslamıstı.. iyi para kırıyordum ama çektiğim şeyler daha ağır basıyordu. kürdonun teki kalkıp ankadaradan silahı bana doğrultup. "heklenen hesabımı bulmazsan seni vururim" diyordu. bende atarlıyım söylediğim gibi ozamanlar silahtan bile korkum yok silaha yürüyüp elinden alıyodum adamın adam korkudan gibini kıpırdatamıyodu. neyse tefeciden kurtulmak icin 2 ay daha kalmıstı bu illetten kurtulmam icin. ama yok kardesim ödenmiyor ödenmiyor ödenmiyor. hergün 2 tane fedai yolluyor oorspunun evladı. kendimi zor tutuyorum. azını burunlarını kırıp geri göndermemek icin. öyle gönderirisem busefer 5 tane fedai ve kendisi silahlı bi şekilde gelebilceğini bilyordum. herseferinde ödiyicem. diyip geri yolluyordum. her seferinde 500 kegıt veriyodum.. artık az kalmıstı huur evladı tefeci benden kurtulmak icin artık faiz bikle vermiyordu. oda beni biliyordu artık. o deliyse bende ondan deliydim. deli damarım tutuveriyordu ayarı veriyordum sus pus dönüyodu. yavas yavas ödemeye baslmıstım. neyse geceyim m2 olayına m2' hiç sevmemeye baslamıstım ilk okul, orta okul, liseli paleler okullarını ekip bu illet oyunu oynamaya geliyorlardı...