1. 1.
    -1
    taraflar çok da samimi olan insanlar değilse azaba dönüşen bir süreç. birbirlerine ve yeni ortama ısınana kadar çekeceksin kardeşim, başka çaren yok.

    yalnız bazı hali hatrı sorulan teyzeler işi abartır, hakikaten takunu çıkarır mevzunun:

    - hehheh hamdolsun bizler de iyiyiz. siz nasılsınız ayten hanımcığım?
    - işte ne olsun fırkateyn hanım. iş güç, çoluk çocuk, hayat telaşesi, sıkıntı, kaos, karmaşa, hiçlik, üçüncü dünya savaşı, onu bunu bilmem de dördüncü dünya savaşı sopalar arasında olacak.
    - hanım kalk kalk, karı hakan gündaymış meğerse, kalk!

    ulan bu ne? iyiyim de, geç gibtir ol git.

    e adanmış ev sahibine ne diyon?

    - nasılsınız rıfkı bey?
    - hamdolsun, yuvarlanıyoruz.
    - siz nasılsınız rabia hanım?
    - sağolun nurten hanımcığım, biz de iyiyiz.
    - sercaan. hoşgeldin yavrum. nasılsın bakayım?
    - iyiyim nurten teyze.
    - heheh. gülsüm? ay nasıl da büyümüş. sen nasılsın kızım?
    - o daha konuşamıyo nurten hanım.
    - heheh. maşuk? sen nasılsın canım?
    - babaççım. fifuu. fifuu. babaççım kapıcı. çatlak çatlak.
    - heheh. rabia hanım babanız anneniz nasıllar?
    - onlar da iyi şükür.
    (3 saat sonra)
    - rıfkı bey, şey nasıllar?
    - kim?
    - onlar. nasıllar onlar?
    - eee, geç oldu biz kalkalım.
    - hal hatır soruyoduk?
    - lan gibtirigit manyak.
    - böreği yaktım da biliyon mu?

    kahredersin be kardeşim.

    biz ailecek "iyiyiz biz" pankartıyla gidiyoruz artık misafirliğe. gidene kadar polis eylemci zannedip biber gazı falan sıkıyo ama olsun, alıştık. babam ayırt ediyo artık, "bak bugünkünü çarlistondan yapmışlar hanım" diye.

    şeyapmayın.
    ···
   tümünü göster