-1
çok eski bir aşk mektubu gibiyim katlandığım yerler belli.
yıprandığım yerler…
sonra bir de senli satırlarım var silinmeye yüz tutmuş…
anlama beni anlamaya çalışma..
sonra hiç olmadık zamanlarda sevda düşer rıhtımlara
bir sen bir ben kalırız ayazın ortasında..
içimden gözyaşı yüklü kervanlar geçiyor.
şimdi en güçsüz zamanımdayım
kapatıyorum bütün kapılarımı bir kıyamettir kopuyor
seni benden söküp alacak bu rüzgar korkuyorum.
şimdi anlıyorum neden en güçsüz anlarımda
elimden tutan olmak istediğini.
çünkü şimdi sen tutmazken
ben ellerimi bir başkasıyla kirletmeyi
ar gördüm kendime fakat yalan değil
başım yaslanacak bir omuz arar durur…
susuyorum…
sustuğum kadar kanıyorum bilesin..
içimde can çekişiyor her hücrem çığlık çığlığa..
kıpırdadıkça kendime batıyor kırık yanlarım..
bir güvercin kondu avucuma sessiz sedasız yüzüme bakıyor
kalbinin gürültüsünden uyuyamıyorum!
anlamıyorsun sen senden öte bir can büyüttüğümü sana…
susuyorum gölgen düşüyor üstüme..
ağır aksak umutlarımı peşinden sürüklüyorsun…
sana adanmış bir ömrün son deminde susuyorum…
