ilkokulda beslenme çantasına koyacak

beyaz peynirimiz bile yoktu.. annem köyden gelen otlu peynirin otlarını tek tek ayıklar öyle koyardı beslenme çantama.. herkes salam sosislerle böreklerle okula gelirken benim beslenme çantamda otlu peynir ekmek ve çürük elma vardı aq. kışın soğuğunda üşümemek için önlük altına kazak+gömlek giyerdim yazın sıcağında başka ayakkabım olmadığından bot giyerdim okulda.. önlüğümün sağ kolu hep beyaz olurdu soğuktan akan burnumu oraya silerdim... annemin beslenme çantama meyve suyu alamadığını bilirdim ben de kadını üzmemek için anne zaten sevmiyom ki ben hiç meyve suyu derdim.. çok özledim lan anneciğimi :'(.. babamsa seyyar satıcılık yaparak para kazanmaya çalışırdı çoğu zaman tezgahı zabıtaya kaptırır oturur hep beraber ağlardık... o.ç zabıta bugün görsem hepsinin anasını gibicem...

nası sevmez lan çocuk hiç meyve suyu sevmez olur muymuş ne güzel şeftali aromalı falan.. küçükken eski paralardan 50 bin lira okul harçlığımı kaybetmiştim çok ağlamıştım lan bugünün 1 lirası o para.. saçım hep bir numara kegib olurdu.. giyecek tek bir tane kazağım vardı.. ilkokulda aşık olduğum kız hiç bana bakmazdı bense hep uzaktan sevmeyi yeğlerdim.. arkadaşlarım

+ olm neden hep bu kazağı giyiyorsun?
- abi annem bundan 3 tane aldı çok seviyorum ben bu kazağı

cevabını verirdim.. yalanını gibim para mı var alıcam züt oğlanı..

özet: okuyun ibret alın binler, her şey karı-kız değil.. ananızın babanızın kıymetini iyi bilin ne zorluklar çekiyorlar siz rahat yaşayın diye

aylar sonra gelen edit: şimdi baya baya iyi yerdeyim beyler.. elimden geldiğince meyve suyu alamayan çocuklara yardım ederim..