ibretlik hayat hikayem

tamam huur çocukları, yoğun istek üzerine bitiriyorum:
önce laba gidip çinli binin vakasına bakmamı sonra da ertesi gün görüşebileceğimizi söyledi. ona kısaca peşimde bir adam ya da adamlar olduğunu, yaptığımız işin gizliliklerinin öğrenmiş olabileceğini söyleyince olduğum yerde kalmamı söyledi. 10 dakika sonra zırhlı bir hammır jiple almaya geldiler. o arada da lorika camdan kafayı uzattı ve beni arabaya bidirirlerken gördü.bir jip daha gelmiş, evdeki laptop, belge kağır tak püsür, bana ve şirkete dair ne varsa toplamaya başlamış. ardından lorika polis çağırmış ve gasp edildiğini söylemiş. evde çok önemli belgeler vardı. ve onların mutlaka alınması gerekti.
firma yöneticileri bir takım politikacılarla görüşüp kendileri daha doğrusu çalışmanın gizliliği için o belgelerin kimseye ulaşmamasını gerektiğini söylemişlerdi. zaten koduğumun lorikası belgelerin kopyasını alsa da daha da başkalarının eline geçmesi istenmezdi. ayrıca lorika için acil yakalanma emri çıkartılması istenmişti çünkü patentli belgelerin bedeli ödenmeden başka ellere geçmesi sağlanıyordu. orada bizim buradaki gibi değil dostlar. bedelini ödemeden sahip olduğun ne olursa olsun bedelinin on katı kadar zütünden kan alıyorlar. lorika polisi çağırmış fakat kendisini de düşünüp evden kaçmış. neden polisi aramış da direk kaçmamış diyebilirsiniz dostlar. maksat zamak kazanmak. polis işin içine girince prosedür falan filan derken rahatça sıvışacaktı.
jiple doğruca firmadaki en gizli toplantı odasına zütürüldüm ve yönteciler tarafından sorguya çekilmeye başladım; ona ne tür şeyler anlattın niye anlattın kim o vsvs tarzında sorulardı. herşeyi düzgünce anlattım. karşı firmaya bir takım bilgiler geçmişti. neyseki bazı bilgiler çıktı alınamıyor ve sanal olarak saklanıyordu. firma çalıntılara karşı da çeşitli şifreleme teknikleriyle çıktı alıyordu. yani ben başta korksam da bir takım belgeler lorikaya geçti diye, önemsizmiş, şifreleri çözmeleri imkansız imiş.