ernesto che guevara

onu öldüren anlatıyor:

“okulun bahçesine girdiğimiz zaman che bir bankta oturuyordu. beni görünce,

-beni öldürmeye mi geldiniz, dedi.

ihtiyatlıydım. o’nu cevaplamaksızın kafamı yere indirdim. sonra bana yeniden:

-diğerleri ne söylediler?

o’nu bir şey söylemediler diye cevapladım. o yorumladı:

-onlar kahramanlardı!

ateş etmeye yeltendim. o anda che bana büyük, çok büyük, koskocaman göründü. gözleri çok parlaktı. birden kendimi yukarıya fırlatılmış gibi hissettim. bana dikkatle baktığını gördüğümde midyem bulanmaya, başım dönmeye başladı. ani bir hareketle che’nin, silahı benden aldığını sandım. bana “sakin ol bekçi, iyi nişan al, sen bir insan öldüreceksin!” dedi. sonra, kapının eşiğine doğru geri bir adım attım. gözlerimi kapatarak ilk kurşun yağmurunu […]. yeniden şuurum yerine gelince, o’nu ikinci kez kurşun yağmuruna tutarak, kolundan, omzundan ve kalbinden vurdum. evet, artık o ölmüştü”