bir ailenin en büyük trajedisi, anne babanın yaşanmamış hayatlarıdır." der jung. insanların çılgınlar gibi çocuklarını piyano kursuna, dans kursuna, jimnastik kursuna, tenis kursuna, yüzme kursuna göndermesinin temelinde kendi yaşanmamış hayatları yatıyor. ilginçtir ki adam ömründe eline tenis raketi almamış, piyano tuşuna basmamış, tuval nedir fırça nedir bilmez ama çocuğuna "gideceksin" diye dayatır. köylü kökenli insanların eline biraz para geçince ilk yapacağı şeyin 'ben yaşamadım çocuğum yaşasın' diye çocukları bir proje haline getirmeleri oluyor. sonra da arabalarına binip o kurs senin bu kurs benim..
yaşayamadığın burjuva hayatını çocuğum yaşasın algısı yüzünden etraf ham, çiğ, olmamış, kafa karışıklığı yaşayan gençlerden geçilmiyor. herkesin çocuğu da mükemmel. tüm çocuklara öğretmenleri tarafından "bu çocuk üstün zekalı" denmiş.