hayat seni nereye zütürüyor* hangi insana zütürüyor? bunu bir insan neden düşünmek zorunda olsun? tabi ki değil. asla değil. ama yaşama amacını kaybetmiş bir insan düşünür.
sen kimsin? 20 li yaş krizleri... bunu içinde bulunduğum durumda belli ki düşünmek çok tatlı olurdu. ama zaten bunu bu durumda böyle düşünmesem eğer ki gerçek anlamda durumumu anlayan büyük bir insan başımda durmazsa muhtemelen bir yerlerde intihar etmiş olurdum. intihar etmediğim senaryoda değiştirelim. pgibolojik olarak yıkımlarım 2-3 katına çıkardı. ruhum hastalandığı için bedenen de büyük bir hastalığa kapılırdım. bir krizden diğer krize girerdim. iyice kafayı bulduğm bir anda da giderdim.

yer mekan zaman fark etmez.