ibretlik hayat hikayem

tabi ben de çok yüzeysel bi şekilde anlatıyordum. birgün yine eve gelmiştim. koltuğa uzanmış entel dantel gibimsoik programları dolaşırken telefon çaldı. çinli asistanlardan biri kanser hastalarının numunelerinin de içinde bulunduğu cam bir tübü düşürmüş, bi de toplamaya çalışmış, eline falan bu numuneden gelmiş. acil olarak gelmemi söylediler. çok yorgundum. ama gitmek lazımdı. neyseki üstümü çıkartmadan arabanın anahtarlarını alıp yola koyulacaktım. lorika nereye gidiyosun diye sordu, acil bi işim çıktı dedim. yine datayları sormaya kalktıştı uf tamam hadi bye dedim çıktım. garaja doğru giderken cüzdanımı unuttuğumu farkettim ve garajdan eve girdim(evden garaja bi kapı var, alt katta isek genelde bu kapıyı kullanıyorduk). cüzdanı alacakken lorikanın birileriyle telefonda hızlı hızlı konuştuğunu duydum. yaklaştım ve dinlemye başladım.