Bugün 3 yıllık kendimde yarattığım alışkanlığın sonuçlarını gördüm. Şaşırdım mı? Tabii ki hayır. Aksi olsaydı zaten büyük başarı.

Her defasında tekrar tekrar tekrar neden bu hale geldiğimin sebeplerini bilmeme rağmen neden böyle düşündüğümü bilmeme rağmen inkar ettim. inkar etmesem unutmasam intihar edicem zaten. Ama başka yolumda yoktu. Bu halde yaşamak istemiyorum.

Her iki türlü de denedim. Bu ikinci türü oluşturuyor. Yine de hangisi daha kötü dersem ilki daha kötüydü. O sonsuz derin yalnızlığı değil ben dünyadaki hiçbir canlı tatmamalı. Müslüman halimle intihar edicektim. Burada ise anlam ayrımına gidiyorum.

Bu incideki son entrym de zütverenler. intihar edip cehennemde yanmadıysam payınız büyük. Yine de ananızı skm.